1 Հայկական դրամը (AMD) համարժեք է 5.389 Մյանմարի կյատի (MMK)

Հայկական դրամի պատմությունը սկսվում է 1991 թ.-ից: Հայկական դրամը կարող էր կոչվել «ստակ», «իբար», «դահեկան», «թագվորին», արտադրյալ միավորինը՝ «մանրադրամ», «ար», «մանր», «իմի», «զուզա», «պլիկ», «լումա»։ 1992 թվականի մարտի 27-ին հատուկ հանձնաժողովի կողմից որոշվեց ՀՀ ազգային արժույթի անվանումը՝ «դրամ»: Դրամի գրանշանն է «֏» (մեծատառ «Դ» տառն է երկու հորիզոնական գծերով): 2007 թվականին գրանշանը գրանցվել է ՀՀ պետական ստանդարտում:

Մյանմարական կյատ (MMK)՝ Մյանմարի պաշտոնական արժույթն է։ Այն բաժանվում է 100 պյա անելինք միավորների, թեև պյաները այժմ գրեթե չեն օգտագործվում։ Կյատը շրջանառության մեջ դրվել է առաջին անգամ 1948 թվականին՝ երկրի անկախության պարգևից անմիջապես հետո։ Մյանմարի Կենտրոնական Բանկը վերահսկում է կյատի թողարկումը և բանկային քաղաքականությունը։ Կյատի բանկնոտները և մետաղադրամները ներկայացնում են երկրի մշակութային, պատմական և բնական հարստությունները։ Ներկայումս շրջանառվող բանկնոտների անվանական արժեքներն են՝ 50, 100, 200, 500, 1000, 5000 և 10000 կյատ։ Մյանմարի տնտեսությունը մեծամասամբ հիմնված է գյուղատնտեսության վրա, հիմնական բերքերը ներառելով բրինձ, մաքուր չորացրած թեյ և տարբեր այլ մթերքներ։ Բացի գյուղատնտեսությունից, թրեյդի, նավթարդյունաբերության և զբոսաշրջության ոլորտները նույնպես կարևոր դեր են խաղում երկրի տնտեսության զարգացման համար։ Հետաքրքիր փաստ մյանմարական կյատի մասին այն է, որ իսկզբանե բանկնոտների վրա հիմնականում պատկերված էին քաղաքական գործիչներ և ազգային խորհրդանիշներ, մինչդեռ վերջին տարիներին սկսել են ընդգրկվել նաև մշակութային և բնական տեսարժան վայրեր՝ ընդգծելով երկրի հարուստ պատմությունն ու բազմազանությունը։ Հետաքրքիր փաստ մյանմարական կյատի մասին այն է, որ 1990-ական թվականներին Մյանմարի կառավարությունը պարբերաբար փոփոխություններ էր կատարում արժույթի բանկնոտների դիզայնում և անվանական արժեքներում՝ կոսմետիկ և տնտեսական պատճառներով։ Մասնավորապես, 1987 թվականին կառավարությունը հանկարծակի չեղյալ հայտարարեց 25, 35 և 75 կյատ անվանական արժեքների բանկնոտները, ինչը առաջացրեց խառնաշփոթ և բազմաթիվ բողոքներ երկրում։ Այս փոփոխությունները տեղական արժույթի նկատմամբ վստահության կորուստ և տնտեսական անկայունություն առաջացրին։